Wzorzec rasy
BOLOŃCZYK FCI 196
POCHODZENIE: Włochy (IT)
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 27.11.1989
KLASYFIKACJA: Psy do towarzystwa
KLASYFIKACJA FCI: Grupa IX – Psy ozdobne i do towarzystwa
Sekcja 1 Bichony i rasy pokrewne
Nie podlegają próbom pracy
WRAŻENIE OGÓLNE: Mały, o krępej i zwartej budowie ciała, okryty śnieżnobiałą, długą i puszystą szatą
ISTOTNE PROPORCJE: Kwadratowa budowa; długość tułowia równa wysokości w kłębie
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Bardzo spokojny; zazwyczaj niezbyt aktywny. Pomysłowy, posłuszny, łagodny, niezwykle przywiązany do swego pana i jego otoczenia
GŁOWA: Średniej długości, osiągającej 1/3 wysokości w kłębie. Szerokość, mierzona na poziomie łuków jarzmowych, odpowiada długości
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Nieco owalnego (jajowatego) kształtu w kierunku strzałkowym i raczej płaska w górnej części; o nieco wypukłych bokach. Dobrze wysklepione kości czołowe – oś długa czaszki i oś długa kufy, są równoległe. Bruzda czołowa i guz potyliczny jedynie lekko zaznaczone. Długość czaszki przekracza nieco długość kufy. Stop: dość zaznaczony
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Na poziomie górnej linii kufy; przednia część nosa, widziana z profilu, jest pochyła. Nos musi być duży i czarny
Kufa: Długości równej 2/5 długości głowy. Górna linia kufy prosta, a boki kufy – równoległe, tak, by przednia część kufy była niemal graniasta. Dobrze wyrzeźbiona część podoczodołowa
Wargi: Górna warga niezbyt głęboka, by nie zakrywać dolnej wargi. Profil dolnej części kształtuje żuchwa
Szczęka i żuchwa oraz zęby: Szczęka i żuchwa normalnie rozwinięte; górny i dolny łuk zębowy doskonale dopasowane. Zęby białe, równo ustawione; mocne i pełne uzębienie. Zgryz nożycowy; dopuszczalny także zgryz cęgowy
Oczy: Osadzone niemal w płaszczyźnie czołowej; szeroko otwarte, duże lub średniej wielkości. Okrągła szpara powiekowa; gałka oczna nie może być wypukła. Białkówki niewidoczne. Obramowanie powiek czarne, natomiast tęczówka koloru ciemnej ochry
Uszy: Wysoko osadzone, długie i wiszące, lecz raczej sztywne u nasady, tak, że górna część małżowiny usznej odstaje nieco od czaszki, co daje wrażenie, iż głowa jest większa, niż w rzeczywistości
SZYJA: Bez łałoku. Długość równa jest długości głowy
TUŁÓW: Pies zwartej budowy; długość ciała, mierzona od górnego krańca łopatki do końca zadu, równa jest wysokości w kłębie
Kłąb: Jedynie nieznacznie wystający ponad linię grzbietu
Górna linia: Prosta linia grzbietu i nieznaczna wypukłość lędźwi harmonijnie przechodzą w linię zadu
Zad: W znikomym stopniu opadający; bardzo szeroki
Mostek: Nieznacznie wystający
Klatka piersiowa: Wydatna, głęboka do poziomu łokci; wysklepione żebra; jej głębokość osiąga niemal połowę wysokości w kłębie. Dolna lina tułowia: Stanowi przedłużenie linii mostka następnie nieznacznie wznosi się ku słabiźnie
OGON: Osadzony w linii zadu; noszony zagięty nad grzbietem
KOŃCZYNY
KOŃCZYNY PRZEDNIE: Rozpatrywane w całości, idealnie proste i równoległe względem płaszczyzny środkowej ciała
Barki: Długość łopatek równa ¼ wysokości w kłębie. Łopatka ustawiona ukośnie względem poziomu ; w stosunku do środkowej płaszczyzny ciała ustawiona niemal pionowo. Łopatki mają dużą swobodę ruchu
Ramię: Dobrze przylegające do tułowia; długości niemal równej długości łopatki, lecz ustawione mniej ukośnie
Łokcie: Równoległe do środkowej płaszczyzny ciała
Przedramię: Długości równej długości ramienia. Doskonale pionowe
Nadgarstek i śródręcze: Widziane z przodu – w linii pionowej z przedramieniem; natomiast oglądane z boku – śródręcze ustawione lekko ukośnie
Przednie łapy: Owalne, o mocno wysklepionych, ciemnych opuszkach i bardzo mocnych, czarnych pazurach
KOŃCZYNY TYLNE: Rozpatrywane w całości i widziane od tyłu, stanowią przedłużenie kośćca zadu i biegną idealnie prostopadle do podłoża; są równoległe w stosunku do siebie
Udo: Długość ud jest równa 1/3 wysokości w kłębie. Uda są ukośne – od góry ku dołowi i od tyłu ku przodowi – i idealnie równoległe względem środkowej płaszczyzny ciała
Podudzie: Dłuższe, niż udo
Staw skokowy: Kąt piszczelowo-śródstępny nie jest zbyt ostry
Śródstopie: Odległość od podłoża do stawu skokowego wynosi nieco mniej, niż 1/3 wysokości w kłębie
Tyle łapy: Podobne do przednich, lecz mniej owalne
RUCH: Swobodny, energiczny; głowa noszona dumnie i elegancko
SKÓRA: Napięta i ściśle przylegająca na całej powierzchni ciała. Widoczne błony śluzowe i trzecie powieki o czarnym pigmencie
SZATA
WŁOS: Długi na całym ciele, od głowy aż po ogon, od górnej linii po łapy; krótszy na kufie. Raczej puszysty, nigdy nie leżący płasko, lecz układający się w kosmyki; nigdy nie może tworzyć frędzli
MAŚĆ: Czysto biała, bez śladu łat lub innych odcieni bieli
WYSOKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:
Wysokość w kłębie:
Psy od 27 do 30 cm
Suki od 25 do 28 cm
Waga: Od 2,5 do 4 kg
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu
POWAŻNE WADY:
Wyraźna zbieżność lub rozbieżność osi długiej
Wypukła kufa (rzymski nos)
Prognatyzm – jeśli zmienia wyraz pyska
Wzrost poniżej 25 cm i powyżej 33 cm u psów, a poniżej 22 cm ipowyżej 32 cm u suk
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
Agresja lub nadmierna nieśmiałość
Depigmentacja nosa
Nos innej barwy, niż czarna
Przodozgryz
Obustronna depigmentacja powiek
Zez
Brak ogona
Skrócony ogon – zarówno szczątkowy z natury, jak i przycięty
Inna maść, niż biała
Łaty i cętki
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.
